Hallo!


Ik ben Saar.

Geboren in 1978 en mama, dochter, tante, partner en tot 13 september 2018 ook zus.

Ik verloor mijn zus , Griet, op 42-jarige leeftijd aan een hersentumor.

In haar laatste levensfase stond ik haar bij, samen met andere naasten. Het deed pijn haar zo stilletjes te zien verdwijnen. Het laatste wat ik nog kon en wilde doen; dichtbij haar zijn. En ze was dankbaar... net als ikzelf. Iedere dag namen we een klein beetje meer afscheid op onze eigen, persoonlijke manier.

Het mantelzorgen was me niet vreemd, 2 en 4 jaar daarvoor had ik van dichtbij gezien hoe mijn man de zorg opnam voor respectievelijk zijn moeder en vader.
Ik hielp waar ik kon. Mijn dochter - toen 9 - kreeg van haar oma een fotoboek met tekstjes, dat ze maakte toen ze wist wat er ging komen. Het wordt nog altijd gekoesterd. Ze hadden een heel sterke band.

Aansluitend op mijn studies als vertaler ging ik in 2000 nog een jaar in Sevilla (Spanje) studeren. Bij thuiskomst vond ik werk in de IT-branche en daar ben ik 22 jaar blijven hangen. Van analysten- en projectleidersfuncties tot een leidinggevende positie. Deze laatste lag me het beste, door het coachende, menselijke aspect. En net dat laatste, het empathische en de drang om mensen te helpen, heeft me ertoe gebracht om een andere weg te gaan zoeken.

Al sinds mijn kindertijd voel ik me sterk verbonden met mens en dier, en heb ik een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ik wil een stem zijn voor zij die het nodig hebben maar niet kunnen of mogen.

Ik startte als ondernemer en werkte het herinneringsconcept verder uit.

Om me te verdiepen in de wereld van rouw- en verlies, schreef ik me in voor de opleiding Rouw-en verliesconsulent. Ieder rouwt immers op zijn eigen manier.

Toen mijn zus overleed, wilde ik haar herinnering levend houden voor haar kinderen... ze was tenslotte al enkele jaren ziek en later zouden ze zich haar niet meer kunnen herinneren zoals ze echt was; vol levenslust, kleurrijk, zorgzaam; een mama en juf uit de duizend.

Ik stelde een herinneringsboek samen, dat ze konden vastnemen wanneer het even moeilijk ging, of gewoon, wanneer ze nieuwsgierig waren, even wilden glimlachen, een punt van herkenning zochten... het werd een uniek exemplaar; eenvoudig en luchtig, met anekdotes, 'aha-momentjes' en ook voor mij verrassend nieuwe informatie...

Deze ervaring wil ik nu graag met jou delen. Ontdek het E-traject en de persoonlijke begeleiding.