Als ik er niet meer ben
Saar, 8 februari 2024
Als je op de lotto speelt, is de kans dat je wint ongeveer 1 op 5 miljoen. Een enkeling heeft al eens geluk, miljoenen mensen komen nooit aan de beurt. En toch maken we graag plannen voor het geval dat; 'als ik de lotto win' hoor je vaker dan 'als ik sterf'.
Echt praten en plannen maken met je naasten voor een leven na jouw dood, dat ligt moeilijk.
We proberen onszelf te beschermen tegen negatieve gedachten of ideeën die ons verdrietig maken. Zo is het niet verwonderlijk dat een onderwerp als de dood vaak gemeden wordt, zolang er geen echte aanleiding of noodzaak toe is.
Of is het een kwestie van bijgeloof; zolang we erover zwijgen, gebeurt het niet?
Wel, I hate to break it to you ... maar voor iedereen is er maar 1 echte zekerheid in het leven; iedereen gaat vroeg of laat dood. De manier waarop, kies je helaas meestal niet zelf.
Zou het dan niet een beetje handig zijn als je naasten op zijn minst zouden weten wat jouw wensen zijn? Voor jezelf maar ook voor hen.
Er zijn ongetwijfeld dingen die je ze wilt vertellen of laten ervaren. Advies aan je (klein)kinderen, gewoon zeggen hoe graag je hen ziet en hun kwaliteiten benoemen, of gewoon praktisch; waar je de sleutel van het strandhuisje in Blankenberge veilig hebt weggestoken...
Zo vonden wij bij het opruimen van mijn schoonouders' huis de trouwring van mijn schoonvader terug achterin een bakje met gereedschap... onder andere. Hij was meester in het verstoppen van waardevolle dingen; juwelen maar ook sleutels of papieren die betekenis hadden. Wij hadden geen aanwijzingen gekregen en deden deze ontdekkingen heel toevallig.
Waarschijnlijk valt de appel ook niet zover van de boom en had mijn man een neus voor handige verstopplaatsjes, maar wie weet wat we nog gemist hebben.
Mijn schoonvaders trouwring vonden we heel toevallig achteraan in een bakje gereedschap... wie weet wat we nog gemist hebben
Naast de praktische dingen die het leven van je nabestaanden iets makkelijker en draaglijker maken op het moment van je overlijden en daarna, wil je misschien ook je wensen uiten over je afscheid zelf. Is er iets dat je absoluut wel of niet wilt? Dan kun je dit best al op een of andere manier duidelijk maken.
Dat kan in een gesprek maar als je je daar niet comfortabel bij voelt, kun je het ook neerschrijven.
Om te beginnen kun je een schriftje nemen en daar al je losse gedachten in opschrijven. Alles waar je aan denkt dat nuttig zou zijn.
Zorg ervoor dat het 'vindbaar' is voor je nabestaanden, mocht het nodig zijn. Vertel ze erover of maak ergens een aantekening die ze niet kunnen missen.
In een volgende stap kun je je wensen en andere informatie gaan structureren en, als je nabestaanden ervoor openstaan, al eens met hen overlopen. Je hoeft niks te forceren. Het feit dat ze weten dat je een lijst bijhoudt is al van heel grote waarde.
Wil je er toch over praten maar vind je geen goeie aanleiding? Grijp dan een (plots) overlijden van iemand in je omgeving of een item in het nieuws aan om je gesprek aan te vatten; 'goh zo ineens je moeder verliezen, dat moet niet gemakkelijk zijn maar dat kan natuurlijk iedereen gebeuren. Als het mij overkomt, wil ik er wel op voorbereid zijn. Ik heb al een aantal zaken genoteerd...'
Heb je inspiratie nodig of wil je niks over het hoofd zien? Elvira van dicht bij jou is zelf weduwe en stelde een handig overzicht op met 56 vragen. De link vind je hier
